BLUMENBERG: TWEE TIJDPERKEN

"The asymmetry of these superepochs of human history - the epoch of word of mouth and the epoch of the written word - draws attention to the different conditions under which traditions are developed. In a culture characterized by writing, the selection accomplished by the word-of-mouth process is fundamentally lost to view; canonical complexes arise, obligatory quotations, original texts, and finally critical editions of those texts. The primacy of a religion that is based on written texts creates an exemplary way of handling written material. The obligatoriness of dogma is founded on and operates through the agency of writing."

(Blumenberg, Hans, Work on Myth, p. 153)

In dit citaat geeft Blumenberg uitdrukking aan het feit dat wij vaak het stadium voorafgaand aan het geschreven woord uit het oog verliezen. Wanneer wij aan mythes denken, dan denken we aan Homerus of Hesiodus. Maar Blumenberg wijst erop dat op dat moment mythes al een lang parcours hebben afgelegd. Al eeuwenlang werden zij mondeling doorgegeven en moesten zij de test van deze orale traditie doorstaan. Tegen de tijd dat Homerus ze neerschreef, hadden de mythes al talloze variaties doorlopen en bleven enkel de sterkste, meest duurzame vormen over. Verder is het ook interessant dat Blumenberg aanhaalt dat het neerschrijven van deze mythes gepaard gaat met een zekere verstening. Ze worden gecanoniseerd en aan de canon mag niet geraakt worden. De schriftelijke literaire traditie, die normaal gezien beschouwd wordt als epicentrum van creatief meesterschap, lijkt in de opvatting van Blumenberg creativiteit net tegen te werken. Eens neergeschreven kunnen de mythes nog doorgegeven worden, maar transformatie wordt moeilijk. Het gevaar hiervan is uiteraard dat de mythes niet meer goed afgestemd zijn op de veranderende noden van de mens.