Wie zijn de mensen die politieke mythe creëren?

Ethical freedom (…) is rather a task, (…).

Freedom is not a natural inheritance of man. In order to possess it we have to create it. If man were simply to follow his natural instincts he would not strive for freedom; he would rather choose dependence. Obviously it is much easier to depend upon others than to think, to judge, and to decide for himself. That account for the fact that both in individual and in political life freedom is so often regarded much mora as a burden than a privilege. Under extremely difficult conditions man tries to cast off this burden. Here the totalitarian state and the political myth steps in. The new political parties promise, at least, an escape from this dilemma. They suppress and destroy the very sense of freedom; but, at the same time, they relieve men from all personal responsibility. (Cassirer, Ernst. The Myth of the State. 282-283)

Wie zijn de mensen die politieke mythe creëren? Zij handelen volgens Cassirer onethisch omdat zij doelbewust de techniek van de moderne politieke mythe (taal, rite, voorspelling) gebruiken en zo de autonomie en vrijheid van anderen niet respecteren.

Zo onderscheiden ze zich van twee andere soorten mensen. Enerzijds zij die de taak op zich moeten nemen vrijheid te creëren. Deze groep kan de techniek van de moderne politieke mythe dan niet gebruiken om op dezelfde manier tegenmythes te creëren. Anderzijds zijn er de mensen die hun natuurlijke instincten volgen en niet naar vrijheid streven en hu autonomie niet verdedigen.

De politieke mythe en totalitaire systemen vullen het gat dat mensen die de last van de vrijheid afwerpen open laten liggen. Maar zijn het zij zelf die een substituut voor deze vrijheid zoeken en de mythe voor zichzelf construeren, draaien ze zichzelf een rad voor de ogen, of doen anderen dat voor hen? Is het specifieke beeld dat de mythe oproept dan een beeld dat door een beperkte groep wordt gecreëerd voor een veel grotere groep of is het een beeld dat al vooraf bij een groot deel van de bevolking aanwezig is? In dat laatste geval, hoe komt daar dan één beeld uit tot stand, waarom is er niet een grotere diversiteit aan beelden?