Waarom stappen personen in de politieke mythe?

The sacrifice of his life made by the soldier of Napoleon in order to have had the honour of taking part in ‘eternal deeds’ and of living in the glory of France knowing that ‘he would always remain a poor man’ […] The belief in glory was [which was] a selection made from the swarming masses of humanity. Life had a motive, and there was a recompense for those who had pursued the good and the beautiful. – These are the things that intellectual philosophy cannot explain. (Sorel, Reflections on Violence p.22)

Dit citaat lijkt mij belangrijk, omdat Sorel hier de idee geeft dat de massa deelneemt aan de mythe met een vooruitzicht op beloning. Die idee dat mensen een bepaalde beloning verwachten van hun deelname in de mythe. Die deelname lijkt mij, en zoals Chwistek zelf stelt, dat zij zich kunnen stellen in de rol van de held in het conflict dat de mythe vooropstelt. Mensen zien zichzelf, volgens mij, als een drijvende kracht achter de vervulling van de mythe en niet enkel als iemand die door de mythe wordt meegesleept. Sorel’s voorbeeld van de Franse soldaat toont dat aan. Hij vervulde immers mee de grote daden van het vaderland. En volgens Chwistek zag hij zichzelf als de belangrijkste held. Als dat een juiste interpretatie is, dan is er, volgens mij, een probleem bij de politieke mythe. Als iedereen zich als de hoofdrolspeler ziet dan kan de vervulling van de mythe alle kanten uit en bondgenoten kunnen snel veranderen in vijanden. Dat toont een instabiliteit in de mythe dat het moeilijk maakt om een massa in één duidelijke richting te sturen. Maar, volgens Chwistek, verijdelt Sorel die kritiek doordat de mythe enkel een idee van de strijd is en niet een strijd voor een bepaald doel. Zoals de Franse soldaat meevocht enkel om de strijd te winnen en niet de strategische waarde inzag dat de strijd had.