“Their art consists in using, and at the same
time transcending, the elements of reality, of verifiable experiences, in the
chosen fiction, and in generalizing them into regions which then are definitely
removed from all possible control by individual experience. With such
generalizations, totalitarian propaganda establishes a world fit to compete
with the real one, whose main handicap is that it is not logical, consistent,
and organized.” - Hannah Arendt, The Origins of Totalitarianism. New
edition with added prefaces. (New York; London: Harvest Book, 1979) p. 362
De empirie (common sense) heeft geen greep
meer op de massamens, omdat ze niet langer consistent is. Het individu is
ontheemd van zijn wereld, en de verbeelding is de enige vorm van consistentie die nog rest. In
tegenstelling tot de losgesneden banden van een gemeenschappelijke wereld, is
de menselijke geest namelijk wel inherent gekenmerkt door consistentie. De sensus communis wordt met andere woorden uitgeschakeld, en de ‘super sense’ neemt haar plaats in. De massamens neemt zijn toevlucht tot de ‘super sense’. Hannah Arendt benadrukt dat dit uit vrije wil gebeurt. De mens
wordt volgens Arendt dus niet deterministisch gekenmerkt in het uitkomen bij
zijn verbeelding (d.i. ideologische fictie), maar kiest hier vrijwillig voor. De
fictie belooft ons namelijk mens te zijn, te existeren. De verbeelding appelleert
op iets dat door en door menselijk is, en geeft ons meer houvast dan de echte
wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.