De heroprichting van het kalifaat in Syrië en Noord-Irak: een nieuwe politieke mythe volgens Sorel?

België is Europese koploper wat de aanvoering van IS strijders betreft.  Wat mij fascineert, is waarom jonge Belgen – meestal van allochtone origine – ervoor kiezen te gaan strijden in een land waar ze vooraf vaak weinig affiniteit mee hebben.  Het is bovendien een strijd die gepaard gaat met extreem geweld en terreur, een strijd die vereist dat ze hun eigen wereld verlaten met daarin ook al wat hen dierbaar is.  Het is een thema dat me boeit en uitgangspunt zal zijn voor mijn paper.

Kan Sorels concept van een politieke mythe een gedeeltelijke verklaring bieden voor dat vraagstuk?  Zou hij claimen dat de heroprichting van het kalifaat een politieke mythe is van deze tijd?

Onderstaand citaat kan misschien tot een eerste inzicht leiden.

"And yet we are unable to act without leaving the present, without considering the future, which seems forever condemned to escape our reason.  Experience shows that the framing of the future in some indeterminate time may, when it is done in a certain way, be very effective and have few inconveniences; this happens when it is a question of myhts, in which are found all the strongest inclinations of a people, of a party or of a class, inclinations which reccur to the mind with the insistence of instincts in all the circumstances of life, and which give an aspect of complete reality to the hopes of immediate action upon which the reform of the will is founded." (Sorel, Reflections on Violence, p 115)

Voor Sorel is de politieke mythe ‘the will to act’.  Er wordt altijd gehandeld met scherpe beelden van een toekomst voor ons.  Deze beelden staan los van ons huidige leven en zijn scherp gedefinieerd en warm gekleurd.  Er wordt een artificiële wereld gecreëerd waar we ons op richten.  Die gaat altijd gepaard met beelden van strijd en overwinning.  Het is die rijke verbeelding die ons stuwt naar zelfopoffering, naar het ondernemen van actie die zeer snel tot stand komt.

Sorel verbindt in het gekozen citaat het 'bewogen worden' met de 'toekomst voor ogen', een toekomst die niet noodzakelijk moet overeenstemmen met het uiteindelijke resultaat van de strijd.  Het gekozen citaat zoomt slechts in op een aspect van Sorels concept.  Andere aspecten die mij doen geloven dat Sorel het kalifaat als een nieuwe politieke mythe zou zien zijn o.m. het collectieve streven, strijden om een nieuwe moraliteit en het uitdrukking geven aan overtuigingen van een bepaalde groep.