Blumenberg vervolledigt de tijdlijn

"If one turns from the professionally (or even professorially) depicted terrors of the present, and all the more of the future, to the past and to its past, one encounters the necessity of picturing an initial situation that serves the purpose of the old status naturalis of philosophical theories of culture and state."
Blumenberg, Work on Myth Pag. 3

Al mijn blogposts gaan over het belang van de toekomst (en vooral het beeld dat hiervan wordt gemaakt/ ontstaat). Blumenberg onderzoekt,meer expliciet dan Cassirer of Sorel, echter ook de andere richting, het verleden. Men vormt zich noodzakelijkerwijs een beeld van het verleden, een beeld van de (menselijke) beginsituatie. Door te kijken naar wat reeds is gepasseerd kunnen we huidige mythe van de huidige staat helderder situeren. Dat het verleden een belangrijke rol speelt in de mythe zijn we al tegengekomen, ik denk bijvoorbeeld aan Brexit: The Movie waar een rooskleurig beeld gegeven wordt van het oude grote Britse rijk. Ik wil hier zeker niet mee zeggen dat de British Empire de natuurtoestand zou zijn waar naar wordt teruggeblikt, dit verschilt overduidelijk van de 'initial situation' waar Blumenberg het over heeft. Niet alleen het verste verleden serves a purpose  maar ook de beelden die men sindsdien heeft opgebouwd. Blumenberg schrijft over het op afstand houden van de angst voornamelijk vanuit een prehistorische context waar de mens voor het eerst kennismaakt met de anxieties die gepaard gaan met rechtop beginnen lopen. De huidige mens heeft echter het 'voordeel' dat indien deze wordt geconfronteerd met angst hij al vele verhalen heeft (geen persoonlijke maar historische) waarbinnen hij een gelijkaardig voorval kan vinden en hierdoor de afstand tot de angst kan bewaren. In het heden kampt men met horrorbeelden en moet er een keuze worden gemaakt, de toekomst blijft het onderwerp van speculatie door enkele 'profeten', enkel het verleden lijkt enige houvast te bieden.