Mythen als legitimatie van het particuliere belang.

I proposed to give the name of "myths" to these constructions, knowledge of which is so important for historians: the general strike of the syndicalists and Marx's catastrophic revolution are such myths. - Sorel, Georges. Reflections on Violence. p.20.

De catastrofale revolutie van het proletariaat is voor Georges Sorel een mythe; de triomf van de arbeidersklasse over de bourgoisie werd voorspeld, maar is uitgebleven. Toch wens ik Marx zo maar niet af te schrijven in de theorievorming over de mythe. Wat mij zeer sterk intrigeert is niet enkel de toepasbaarheid van zijn model van de sociale structuur, maar vooral het actuele karakter ervan. In zijn structuur is het de economische onderbouw die de cultuur en de ideeën van de bovenbouw bepaalt. Deze economische onderbouw wordt beheerst door de belangrijkste economische actoren en door de economische elite wiens belangen moeten gevrijwaard worden. Deze belangen zitten vandaag, vooral in de Verenigde Staten van Amerika, veilig verankerd in de politiek wiens macht voor een belangrijk deel gelegitimeerd wordt door de mythe. De mythe van de vrije markt heeft geleid tot de deregulering van de globale financiële markten en tot de wereldwijde mobiliteit van kapitaal die uitsluitend ten goede komt aan de economische elite (belastingsparadijzen), maar die ertoe leidt dat de staat veelal zijn publieke functies niet meer kan uitvoeren (sociale zekerheid, onderwijs, gezondheidszorg,...). De mythe van goed en kwaad, perfect geïllustreerd in de film The Power of Nightmares, legitimeert op een zeer duidelijke wijze de Amerikaanse machtstructuren die beheerst worden door een een kleine economische en financiële elite (de Bush familie, Rumsfeld, Cheney,...). Mythen worden, althans in de Verenigde Staten, niet meer gecreëerd ten behoeve van het algemene belang, maar uitsluitend ten behoeve van het particuliere belang.