The
mythical organization of society seems to be superseded by a rational
organization. In quiet and peaceful times, in periods of relative stability and
security, this rational organization is easily maintained. It seems to be safe
against all attacks. But in politics the equipoise is never completely
established. What we find here is a labile rather than a static equilibrium. In
politics we are always living on volcanic soil. We must be prepared for abrupt
convulsions and eruptions. In all critical moments of man's social life the
rational forces that resist the rise of the old mythical conceptions are no
longer sure of themselves. (E. Cassirer. The Myth of the State, p. 275)
Dit citaat heeft in zekere zin iets weg
van een open deur intrappen. In tijden van politieke rust wordt de rationele organisatie
niet in gevaar gebracht en hoeft men zich niet al te veel zorgen te maken over
allerlei krachten die proberen het politieke/rationele bestel omver te werpen. Deze
vaststelling lijkt op het eerste zicht absoluut niet problematisch. Maar wat
Cassirer duidelijk maakt is dat de afwezigheid van een direct gevaar geen reden
is om op onze lauweren te rusten. Is het mogelijk om in politiek ooit een
volledig stabiel evenwicht te bereiken?
De constatatie dat politiek gelijkt op
een vulkaan is dan weer zeer sterk uitgedrukt, maar ze is misschien niet
helemaal uit de lucht gegrepen aangezien de geschiedenis hier inderdaad toch
enig bewijs voor lijkt te leveren, vaak is er sprake van gewelddadige en
heftige krachten. Het is echter maar zeer de vraag of het dan die oude
mythische opvattingen zijn die er voor zorgen dat de ratio het politieke bestel
niet in evenwicht kan houden of dat er andere factoren zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.